(wersja robocza z dnia: 02.12.2022 r. – brak poprawności zapisu nazw japońskich z ō oraz ū.)

Soto-shuto, tettsui, uraken, haito, heiken, kumade-uke/Soto-shuto, tettsui, uraken, haito, heiken, kumade-uchi = technika ręczne polegająca na uderzeniu od zewnątrz (soto = od zewnątrz). W zależności od zastosowania nosi ona dwie nazwy:

• soto-uchi = jeśli stosowana jest w ataku – jako technika zaczepna (uchu = uderzenie),
• soto-uke = jeśli stosowana jest w obronie – jako blok (uke = blok).

Kontakt z przeciwnikiem występuje za pośrednictwem różnych powierzchni pięści i dłoni:

• shuto = zewnętrzna krawędź wyprostowanej dłoni (shuto = dłoń nóż),
• tettsui = zewnętrzna część pięści (dosł. Żelazny młot, inna nazwa: kentsui = żelazna pięść),
• uraken = grzbiet pięści (wierzch dłoni),
• haishu = wierzch dłoni,
• ura-tettsui = odwrotna do tettsui część pięści,
• haito = krawędź dłoni (haito = wierzchni nóż),
• heiken = wewnętrzna część pięści,
• kumade = wewnętrzna część pięści w ustawieniu hiraken (kumade = niedźwiedzia łapa),
• teisho = wewnętrzna część dłoni.

Tachi-waza:

• shiko-dachi = pozycja kwadratowa,
• naname-zenkutsu-dachi = pozycja przednia skośna,
• fudo-dachi = pozycja nieruchoma (zakorzeniona),
• hangetsu-dachi = pozycja półksiężyca,
• kosa-dachi = pozycja skrzyżowanych nóg,
• odori-dachi = pozycja taneczna (odori = taniec),
• seishan-dachi = pozycja przekątna.

Uchikomi-ude-uke = blok z grupy ude-uke-waza, podobny do soto-ude-uke ale z ręką maksymalnie zgiętą w stawie łokciowym. Stosowany do obrony dwóch stref: jodan i chudan.

Shihon-morote-ude-uke = cztery przykłady bloków z grupy ude-uke-waza, wykonywanych jednocześnie obiema rękoma (shihon = czterokrotnie, morote = obie ręce).

Mikazuki-geri/sokutei-mawashi-uke = technika nożna z grupy ai-mawashi-geri, wykonywana po okręgu, ale ze stopą ustawioną pionowo, mająca dwa zastosowania:

• jako technika zaczepna kopnięcie = nosi wówczas nazwę mikazuki-geri (mikazuki = półksiężyc),
• jako technika obronna – blok = nosi wówczas nazwę sokutei-mawashi-uke (sokutei = wnętrze stopy).

Powierzchnie kontaktowe przy tej technice:

• teisoku = wnętrze stopy,
• ura-sokuto = krawędź stopy odwrotna do sokuto.

O-mawashi-geri = kopnięcie okrężne po dużym okręgu.

Ko-mawashi-geri = kopnięcie okrężne po małym okręgu.

Oba te kopnięcia należą do grupy ai-mawashi-geri = wykonywanych po okręgu zgodnie ale stopa ustawiona jest poziomo. Powierzchnie kontaktowe przy obu tych technikach:

• koshi = brzusiec stopy,
• tsumasaki = palce stopy,
• haisoku = grzbiet stopy.

Metoda medytacji na 7 kyū

Katei-ni shūchū-suru ni-dan – koncentracja aktywna II stopnia. Podobnie, jak na stopień wcześniejszy, polega na skupianiu uwagi na procesie (ciągu zdarzeń), przy otwartych oczach i wzroku utkwionym w jeden punkt.

Kata 

Haitō (jap. rozdarty na części) = forma Karate-dō Tsunami®, w której występuje trzech przeciwników. Nazwa tej formy pochodzi od rozwiązań taktycznych, które zostały w niej zastosowane. Każdy z trzech przeciwników atakuje Uke jeszcze zanim zdążył on definitywnie rozprawić z poprzednim. Nazwa kata pochodzi od głębokiej rozterki Uke, który niezgodnie z zasadą efektywności decyduje się na podjęcie walki z następnym przeciwnikiem, jeszcze przed całkowitym wykończeniem poprzedniego tori.

Niejednokrotnie zdarza się, że nieautoryzowane kluby lub instruktorzy powołują się na współpracę ze Związkiem Sportowym Polska Federacja Karate-dō Tsunami® lub realizację jednego z autorskich projektów: Inwestujemy w młodzież, Stop agresji i przemocy, Naucz się bronić, DŌJŌ, Biegamy, Karate-dō łączy pokolenia oraz Uczymy ratować. Autoryzację instruktora, klubu lub realizowanego projektu można sprawdzić przesyłając zapytanie do biura Związku Sportowego Polska Federacja Karate-dō Tsunami® na ten adres.