Kiedy pojawiamy się na zajęciach Karate, zazwyczaj popadamy w rutynę. Ćwiczymy techniki do przodu i do tyłu. Jednak, kiedy tylko wyjdziemy z tego „komfortu” i zaczniemy się przemieszczać w różnych kierunkach, okazuje się, że stanowi to nie lada wyzwanie. O dziwo, w trakcie treningu kata tego typu ćwiczenie wcale nie jest trudne, ale kiedy stajemy na wprost siebie w kumite, pojawia się dużo znaków zapytania.
Przemieszczanie nie tylko schodząc z linii ataku przeciwnika, co właściwie jest już wymagane w programie nauczania na poziomie 9 kyū, ale także półobroty i obroty, zmiany stref obrony (ataku) itd. To rzeczywiście stanowi nie lada wyzwanie dla umysłu, który próbuje bardzo szybko zapamiętać dane rozwiązania, a mimo to pojawiają się chwile z głębokim zastanowieniem.
Podążając na skróty… i to bardzo duże… efekt ten jest wynikiem naszego funkcjonowania w określonych warunkach, w otaczającej nas rzeczywistości. Przykład? Bardzo proszę. Cyfryzacja naszego życia i dostęp na wyciągnięcie ręki po dane informacje jest coraz łatwiejsze. Stąd umysł otrzymuje bez wysiłku każdą informację i właściwie rozwiązanie danego zagadnienia, problemu … od razu.
Stąd tak ciężko jest nam wdrożyć się do treningu Karate, w którym wymagane jest od nas nieustanne myślenie i angażowanie się. A Wy, jakie macie na ten temat zdanie???
Zawsze zapraszamy do naszego klubu w Dzielnicy Włochy m.st. Warszawy … by chociaż trochę „odkazić się” od tego typu… urządzeń, Internetu itd.
