Ate-waza są to ściśle określone ruchy ciałem, których celem jest bezpośrednie, fizyczne zniszczenie przeciwnika. Ate (uderzenie, cios). Techniki z tej grupy możemy podzielić ze względu na część ciała biorącą udział w ruchu: ręczne, nożne, głową i inne. Także ze względu na sposób wykonania: pchnięcia, uderzenia nogami, uderzenia rękoma, rzuty i inne. Ręczne techniki zaczepne dzielimy na: pchnięcia, uderzenia, dźwignie i inne.

W tej publikacji zajmiemy się tylko jedną grupą, tj. tsuki-waza i to wykonaną po linii prostej, tj. kara-zuki. Ich celem jest wbicie ręki (pięści) w ciało przeciwnika. Nazwa tej dużej grupy technik pochodzi ze stylu Wado-ryū, w którym terminem choku-zuki określa się techniki wykonywane po linii prostej z dodatkowo wykonanym obrotem pięści.

Jeżeli chodzi o zalety technik z tej grupy, to powinny one posiadać:

• dużą prostotę wykonania,
• możliwość bardzo szybkiego wykonania,
• możliwość dozowania siły,
• możliwość zapewnienia wykonującemu bezpieczeństwa,
• możliwość łączenia tych technik z innymi technikami,
• możliwość szybkiej zamiany lub zmiany na inną technikę.

Pomimo wszystko, główną zasadą, o której zawsze należy pamiętać jest skuteczność danej techniki. Pchnięcia należą do jednych z najtrudniejszych technik. Chociażby dlatego, że wielu z ćwiczących popełnia podczas wykonania ich bardzo wiele zupełnie drobnych błędów. W efekcie czego, technika traci swoją skuteczność. W naszej publikacji omawiamy ten temat bardzo ogólnie.

Chociażby dlatego, że każdy z nas (ćwiczących) ma zupełnie inne cechy psychomotoryczne. Każdy z nas jest inny i nie można zastosować wszystkich uwag dotyczących poprawności wykonania jednakowo do nas wszystkich. Stąd tak ważna jest praca z instruktorem. Podręcznik tylko wprowadza w dany temat, pokazując go od strony wzorcowej. Reszta zależy już od nas samych.

Pamiętajmy jednak, że techniki opisane w tym dziale posiadają wiele wspólnych cech, takich jak: szybkość, jū i go (miękkość i twardość), kime (wydech), przebicie stref, itd. Większość z tych tematów student poznaje już od samego początku ćwiczenia. Jednak wiele z nich jest po prostu omawiana podczas wykładów na każdych zajęciach.

• Ate-waza = techniki zaczepne (ate – jap. uderzenie, cios, ręczne; waza – jap. technika)
• Tsuki-waza = pchnięcia (jap. tsuki – pchnięcie, waza – jap. technika)
• Choku-zuki = pchnięcie z obrotem pięści 180 stopni (choku – jap. obracanie, zuki – jap. pchnięcie)
• Kara-zuki = pchnięcie wykonane w miejscu, bez przemieszczania się (kara – jap. w miejscu, zuki – jap. pchnięcie)